Σάββατο 7 Μαΐου 2022

Προσεγγίζοντας την Ελένη του Ευρυπίδη μέσω της stand up comedy

 

 

ΑΘΗΝΑ ΚΟΠΙΤΣΑ

Καλησπέρα σας,

Καλώς ήρθατε σε ένα πρωτοποριακό, μοναδικό και θεσπέσιο stand up comedy!

Το σημερινό μας θέμα είναι η πολυσυζητημένη, πολυταξιδεμένη, θα μπορούσε να πει κάποιος, ωραία Ελένη του Ευριπίδη. Ωραία... μεταξύ μας δεν μας έχει διευκρινίσει κάποιος αν όντως ήταν ωραία. Και εκείνος ο Ευριπίδης τόσα έγραψε για εκείνη ένα σκίτσο της χάθηκε να της έφτιαχνε, μάλλον θα του είχαν τελειώσει οι ξυλομπογιές.

Ας τα πάρουμε από την αρχή τα πράγματα. Ένα χειροκρότημα από όσους έχουν ακούσει κάτι για την Ελένη του Ευριπίδη.

Ωραία ας ξεκαθαρίσουμε κάτι, η ομορφιά όπως αποδεικνύεται καθημερινά αλλά και σε αυτήν τη τραγωδία προκαλεί μπελάδες. Νόμος! Άρα κορίτσια αφήστε τρίχες στα πόδια σαν του Νίκου Γκάλη, το μαλλί απεριποίητο σαν του Ταρζάν και ξεχάστε τα σπα αν δεν θέλετε να έχετε μπελάδες! Ξέρετε κάτι τελικά εμείς οι γυναίκες είμαστε πολύ μεγάλα κορόιδα, διότι ξοδεύουμε ένα σκασμό λεφτά για να πεθάνουμε, για να μας απαγάγουν, για να ξενιτευτούμε, για να αυτοκτονήσει η Ελληνίδα μάνα, για να γίνουμε εν τέλει το μήλο της Έριδος, η αφορμή ενός πολέμου!

Λοιπόν η Ελενίτσα βρίσκεται στην Αίγυπτο αλλά δεν φαίνεται να περνάει και πολύ καλά, διότι θέλει να την παντρευτεί ο Θεοκλύμενος, ποιος ξέρει τι μπάζο θα ήταν και αυτός για να μην τον θέλει η Ελένη, κοτζάμ βασιλιά! Την μελαγχολεί το γεγονός ότι δεν ξέρει εάν ζει ή πέθανε ο Μενέλαος. Πάντως εγώ πιστεύω πως ένα tour στην Αίγυπτο θα της έφτιαχνε το κέφι! Τώρα για να αποφύγει τον Θεοκλύμενο σκέφτηκε να πάει στον τάφο του Πρωτέα ως ικέτισσα και κάθεται όλη μέρα, χειμώνα - καλοκαίρι με ένα λινό φορεματάκι, με πέντε ευρώ από την λαϊκή, δεν θα έχει πάθει καμία ψύξη; Δεν της έφθαναν όλα αυτά έχει και την κακεντρέχεια του κόσμου.

Όποιος πήγε σε εκείνον τον πόλεμο της Τροίας καλό είδε! Φτάνει λοιπόν και ο Τεύκρος, άλλο μαργαριτάρι πολέμου! Ξέρετε τον λόγο που ο Τεύκρος βρέθηκε στην Αίγυπτο, αν δεν τον ξέρετε θα σας τον πω εγώ! Ήταν που ήταν μελό το εργάκι από την αρχή, ήρθε και ο Τεύκρος το κερασάκι στην τούρτα. Αυτός λοιπόν είχε έναν πατέρα, ο θεός να τον κάνει, και τον εξόρισε επειδή ο αδερφός του ο Αίας θύμωσε σαν κακομαθημένο πεντάχρονο που δεν του δίνουν γλειφιτζούρι, για την ακρίβεια αυτοκτόνησε επειδή όταν πέθανε ο Αχιλλέας δεν του έδωσαν τα όπλα του. Τι άλλο θα ακούσουμε! Μεταξύ μας και να τα έπαιρνε θα ήξερε να τα χρησιμοποιήσει; Και ο πατέρας τους τον εξόρισε επειδή δεν αυτοκτόνησε και εκείνος. Δεν μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό αυτού του ανθρώπου δεν ξέρω εάν εσείς μπορείτε να το καταλάβετε πάντως εγώ όχι, μήπως ήθελε να αυτοκτονήσουν όλοι μαζί Αχαιοί και Τρώες για είναι αυτός ευχαριστημένος;

Πάει ο Τεύκρος και έρχεται ο χορός! Όχι καλαματιανά και τσάμικα ούτε κανένας ευρωπαϊκός! Κάτι αιχμάλωτες Ελληνίδες που κλαίνε την μοίρα τους και κυρίως την μοίρα της Ελένης. Την στέλνουν στην Θεονόη. Η Θεονόη λοιπόν είναι μέντιουμ σαν αυτές τις κυριούλες και τους κυρίους που βγαίνουν σε κάτι παρακμιακά καναλάκια και όταν ξεκινάει η εκπομπή της ακούγονται διάφορες φωνές τις οποίες τις καταλαβαίνεις από χιλιόμετρα μακριά ότι δεν είναι αληθινές και λένε: [Κυρία Μαρία είστε μοναδική ότι μου είπατε έγινε τα ξαναβρήκα με τον άντρα μου]. Ναι ναι μεγάλη κοροϊδία. Ας συνεχίσουμε όμως, που λέτε η Θεονόη της έριξε τα χαρτιά, της είπε τον καφέ και όλα έδειχναν ότι ο Μενέλαος ζει και βασιλεύει! Το τελευταίο σχετικό είναι. Χαρές που θα έκανε ο Θεοκλύμενος αν άκουγε την προφητεία!

Τι μέντιουμ είναι αυτό, μια που το είπε και μια που έγινε! Ανατρίχιασα! Η επιστροφή του ασώτου είναι γεγονός! Ο Μενέλαος κατέφθασε στην Αίγυπτο όχι όμως ως βασιλιάς αλλά σαν ένας ταπεινός ζητιάνος. Από τα ψηλά στα χαμηλά και από τα σαλόνια στα αλώνια! Άλλη κλάψα από εδώ! Άλλη μουρμούρα και κακό!

Βλέπει την Ελένη και παθαίνει σοκ. Εφευρέθηκε η κλωνοποίηση ή ο διακτινισμός! Αφού η άπιστη Ελένη είναι στην σπηλιά, ποιά είναι αυτή που της μοιάζει; Όμως η παμπόνηρη Ελένη τον αναγνώρισε πιο εύκολα! Στον Μενέλαο πήρε χρόνο! Άντρες τι περιμένεις! Τα λόγια δεν τον έπειθαν ήθελε αποδείξεις ο Ηρακλής Πουαρό! Μέχρι που έφτασε ο αγγελιοφόρος του :(Τα έμαθες Μενέλαε τα θλιβερά μαντάτα: Η Ελένη έγινε πουλί, πέταξε ψηλά και πάει.)

Αφού έλυσαν τα προσωπικά τους, τα παλιά τους, τα ερωτικά τους τις ζήλιες τους και γενικότερα τα ψυχολογικά τους, έπρεπε να λύσουν και τα πρακτικά τους! Πώς θα φύγουν από εκεί; Ιδού η απορία!

Δεν πρόλαβαν να χαρούν τα πιτσουνάκια, διότι άρχισε να βροντάει απ΄τις αμπάρες το παλάτι, ανεμίζει θειάφι στον αέρα, άναψαν οι δαυλοί (μόνο το κόκκινο χαλί δεν πρόλαβαν να στρώσουν) για να εμφανιστεί η Θεονόη!

Και άρχισε να αναρωτιέται η Θεονόη { Μμ τι να κάνω να πω στον αδερφούλη μου ήρθες Μενέλαε ή όχι, με ποιας θεάς το μέρος να πάω με την Κική δηλαδή την Ήρα ή με την Κοκό δηλαδή την Αφροδίτη; } Πέφτει στα πόδια η Ελένη (γίνεται το κόκκινο χαλί που λέγαμε πριν). Τι ικεσία και αυτή! Θυμήθηκε τους πεθαμένους πρώτον πρώτον τον Πρωτέα. Άρχισε να της λέει τα βάσανα της, μια ώρα οδυρόταν.

Σε αντίθεση με την Ελένη ο Μενέλαος ο άντρας ο βαρβάτος δεν έπεσε στα γόνατα. Μίλησε αντρίκια ή θα φύγουμε ή θα αυτοκτονήσουμε. Εν το μεταξύ δεν είχε ρωτήσει την Ελένη εαν θέλει να αυτοκτονήσει το αποφάσισε μόνος.

Λοιπόν ακούω τι πιστεύετε την έπεισαν την Θεονόη ή όχι; Για να δω χεράκια! Ψυχούλα τελικά η Θεονόη! Τους βοήθησε τους κακόμοιρους, τόσα μιξοπαρακάλια δεν πήγαν χαμένα.

Και τώρα ήρθε η στιγμή να καταστρώσουν ένα σχέδιο για να φύγουν από την Αίγυπτο. Ο Μενέλαος ως συνήθως πάλι χαζομάρες πέταγε. Η Ελένη από την άλλη με τον τρόπο της επιβλήθηκε στον Μενέλαο, πρότεινε ένα πολύ σατανικό σχέδιο και του το πάσαρε με τέτοιο τρόπο που ο Μενέλαος πίστευε ότι ήταν δικό του!

Αυτό εάν με ρωτάτε είναι και το αγαπημένο μου σημείο από την τραγωδία, διότι ο Ευριπίδης φαίνεται ότι ξέρει πολύ καλά τη γυναικεία συμπεριφορά. Σε όλες τις εποχές οι γυναίκες παίρνουν τις σοβαρές αποφάσεις αφήνοντας τους άντρες να κοκορεύονται ότι αυτοί είναι οι κολώνες του σπιτιού, μεταξύ μας παγοκολόνες είναι.

Και τώρα νομίζω ότι χρειαζόμαστε μια χαλάρωση! Μουσική, φώτα, χορός! Βασικά χαλάρωση δεν το λες αυτό που ακολουθεί. Άρχισε πάλι το μοιρολόι, κλαίμε τα περασμένα, μια θρηνούμε την Ελένη μια τον Μενέλαο. Άτιμη μοίρα! Άλλους τους ανεβάζει άλλους τους κατεβάζει!

Τι μας έλειπε όμως τόση ώρα; Όλο γι΄αυτόν ακούμε, αλλά δεν τον βλέπουμε! Αστικός μύθος κατάντησε! Ένας αυτός και ένα το τέρας του Λόχνες! Ναι ναι καλά καταλάβατε για τον Θεοκλύμενο ο λόγος!

Βλέπει την Ελένη και τρομάζει. Πάει η ομορφιά της, σαν νυχτερίδα έγινε για να τον πείσει ότι πλέον είναι χήρα. Από δίπλα ο Μενέλαος φτύνει τον κόρφο του! Μεταξύ μας τον συμπόνεσα τον Μενέλαο σ΄αυτή τη σκηνή. Γιατί δεν είναι και το ωραιότερο πράγμα στον κόσμο να παρουσιάζεις τον εαυτό σου νεκρό!

Τι θέατρο έπαιξαν ο Μενέλαος με η Ελένη δεν λέγεται! Η ερμηνεία τους ήταν για τα χρυσά βατόμουρα. Πάντως ο Θεοκλύμενος πείστηκε. Καλό χάπατο κι εκείνος και καράβι τους έδωσε και τρόφιμα και μοντελάκι για τον Μενέλαο!

Και με τούτα και με τ΄άλλα άφησαν τον Θεοκλύμενο μπουκάλα! Κλάμα, οργή, θυμό ο Θεοκλύμενος για να ηρεμίσει χρειαζόταν ένας θεός ή μάλλον δυο γιατί ήταν μεγάλη η πίκρα του. Και έτσι κατέβηκαν οι Διόσκουροι να τον συνετίσουν! Τον μάλωσαν σαν άτακτο παιδί που ήταν και εκείνος έβαλε την ουρά στα σκέλια!

                                                                        ΤΈΛΟΣ

ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΚΥΡΙΑ

 

ΜΙΑ ΚΑΠΟΙΑ ΚΥΡΙΑ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΙΚΟΣ

 

Πόλη μικρή , όλοι γνωστοί ή μήπως άγνωστοι; Ο Γιάννης δεν ζήτησε την άδεια να πεταχτεί   για λίγο μέχρι το κοντινό πάρκο . Σιγά , κάθε μέρα εκεί είναι , με τους συμμαθητές του ,πρόσωπα γνωστά οικεία. Μια παρέα όλη . Μια φορά μάλιστα που είχε χτυπήσει το πόδι του έτρεξαν όλοι να τον βοηθήσουν . Τηλεφώνησαν στην μητέρα του να μην ανησυχεί. Και αυτοί γονείς είναι , παππούδες , ξέρουν από αυτά.

Τα φιλαράκια του τον περίμεναν. Θα πήγαιναν για κόντρες με τα ποδήλατα. Του Γιάννη ήταν και καινούριο , του κουτιού , δώρο για τα γενέθλιά του . Ανυπομονούσε .

Περίμεναν τον Κωστάκη , δεν είχε έρθει ακόμη . Είχε ιδιαίτερο, μαθηματικά. Του έκαναν αναπάντητη . Μέχρι να έρθει μιλούσαν για το τεστ στα αρχαία . Β γυμνασίου . Αρχαία , τι αρχαία ρε φίλε; Εδώ δεν ξέρω καλά τα νέα , είπε ο Πέτρος σηκώνοντας το ποδήλατο στη  μια ρόδα .

Μια κυρία , καλοντυμένη , γνωστό το πρόσωπό της πλησίασε τα παιδιά. Τα χαιρέτισε , την χαιρέτησαν και αυτά επιφυλακτικά.

-        Δε με  θυμάστε βρε; Είμαι η θεία του Δημητράκη του Γαλανού . Ήμουν στα γενέθλια του , είχα φτιάξει και την τούρτα.

-        Ε ε ναι βέβαια είπε ο Γιάννης ευγενικά. Φυσικά , που είχατε και ένα μικρό σκυλάκι , δεν θυμάμαι το όνομά του

-        Την Μέρλιν , ναι ναι το γλυκό μου . Για αυτό ήρθα . Θέλω βοήθεια . Έχει εγκλωβιστεί σ΄ένα ν κορμό δέντρου ου είχε πέσει από την ανεμοθύελλα προχθες ,και δεν μπορώ να το βγάλω . Θα δώσετε ένα χεράκι;

-        Φυσικά , ειδικότητά μας οι απεγκλωβισμοί . Πάμε όλοι παιδιά , φώναξε με ενθουσιασμό ο Γιάννης , που ήθελε να γίνει και πυροσβέστης.

-        Με τα ποδήλατα;

-        Με τα ποδήλατα , γιατί όχι;

-        Πάμε λοιπόν.

Μπροστά η κυρία πίσω με τα παιδιά με τα ποδήλατα.

-        Να εδώ στο τέλος του άλσους στην άκρη . Αφήστε τα ποδήλατα γιατί δεν έχει δρόμο . Θα πάμε με τα πόδια .

Ο Πετρής , ο Πέτρος όπως τον έλεγαν τα φιλαράκια του περπατούσε με το κεφάλι σκυφτό , κάτι γκούγκλαρε στο κινητό του .

-        Αστο ρε Πετρή πια, έλα να απολαύσουμε τη φύση , του φώναξε ο Γιαννάκης.

Τρία παιδιά 14 χρόνων έτοιμα να ριχτούν στην μάχη του απεγκλωβισμού . Προχώρησαν κάνα χιλιόμετρο με τα πόδια . Σκοτείνιαζε σιγά σιγά , ήταν και χειμώνας .

Μα που στην ευχή είναι το σκυλάκι, αναρωτήθηκε ο Γιάννης .Δεν ακούω ουτε γάβγισμα.

Λέτε να πέθανε; -θα κουράστηκε το χρυσό μου απάντησε η κυρία.

Μα ο Πέτρος που μόνο θρίλερ έβλεπε και για αυτό τον φώναζαν «ψυχάκια «, κάτι υποπτεύθηκε . Και τους κάνει σήμα  να γυρίσουν πίσω χωρίς να πουν τίποτε στην κυρία.

Είχε μπει στο προφίλ του Δημήτρη στο facebook , έψαχνε τις φωτο που είχε αναρτήσει από το πάρτυ γενεθλίων του . Ούτε φώτο η κυρία ούτε tag.

Κρύφτηκαν στην φυλλωσιά και άκουσαν την κυρία να φωνάζει να εδώ είμαστε φτάνουμε .

-Μα που στην ευχή πήγατε;  

Να εδώ ήταν , με ακολουθούσαν μέχρι τώρα , είπε σε έναν άντρα κάτι έλεγε θυμωμένα .

Κρύφτηκαν για κανένα μισάωρο και αποχώρησαν αθόρυβα.

Στο μεταξύ δυο αστυνομικοί τα πλησίασαν , τους είχαν ειδοποιήσει οι γονείς του Γιαννάκη που είχαν βάλει στο κινητό του εφαρμογή εντοπισμού gps.

Η τεχνολογία έκανε το θαύμα της .

 

ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΑΠΟΥΝΖΕΛ

 

ΜΙΑ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΡΑΠΟΥΝΖΕΛ

ΔΗΜΗΤΡΑ ΛΙΑΠΗ

    Οικογένεια Δοξαρά πλέει σε πελάγη ευτυχίας γιατί ήρθε στον κόσμο ένα πεντάμορφο μωρό. Η Φρεδερίκη Δοξάρη και ο Επαμεινώνδας Δοξάρης, απόγονοι μιας εκ των πλουσιότερων αριστοκρατικών οικογενειών της Αθήνας, κάτοικοι ενός νεοκλασικού στα Βόρεια Προάστια, κρατούν στην αγκαλιά τους το ξανθό, γαλανομάτικο κοριτσάκι τους. Αν και ο Επαμεινώνδας ήθελε αγόρι, μόλις αντίκρισε το βρέφος εντυπωσιάστηκε από την ομορφιά του.

    Η νταντά φρόντιζε το μωρό σαν σωστή πριγκίπισσα και κάθε φορά που της χτενίζετε τα μαλλιά εκείνα χρύσιζαν.  Τότε θυμήθηκε έναν παλιό μύθο που είχε ακούσει ότι όποιος τρώει ένα συγκεκριμένο είδος μαϊντανού αποκτάει ολόχρυσα μαλλιά. Θυμήθηκε όμως και την κυρία της, όταν ήταν έγκυος, να πηγαίνει στο πιο απομακρυσμένο σημείο του τεράστιου κήπου και να τρώει το συγκεκριμένο φυτό. Κάθε φορά συνήθιζε να λέει Το μωρό μου θέλει μαϊντανό. Ήταν μία επιθυμία του εμβρύου (το φυτό αυτό)! Μόλις η νταντά διατύπωσε τις σκέψεις της στα αφεντικά, εκείνα περηφανεύτηκαν θεωρώντας ότι έχουν ένα χαρισματικό παιδί και έτσι του έδωσαν το όνομα Ραπουνζέλ, που στην ναπολιτάνικη διάλεκτο σημαίνει μαϊντανός.

    Η μικρή Ραπουνζέλ μεγάλωσε μέσα στα πλούτη και τη χλιδή. Μία χλιδή όμως που δεν της έφτανε γι’αυτό ζητούσε όλο και περισσότερα. Έτσι η οικογένεια Δοξαρά αγόρασε μία τεράστια κατοικία στο Τατόι, ανακαίνισαν τη θερινή κατοικία του πρώην πρίγκιπα και εγκαταστάθηκε εκεί η ίδια μαζί με το προσωπικό της. Κάθε μέρα φορούσε ό,τι πιο μοντέρνο και ακριβό υπήρχε, περιποιούνταν με μεγάλη σχολαστικότητα τα μακριά ξανθά μαλλιά της τα οποία είχαν το μοναδικό χαρακτηριστικό να μακραίνουν πολύ γρήγορα και όταν κόβονταν να μετατρέπονται σε χρυσό.

    Ήταν ιδιαίτερα εγωκεντρική και αλαζονική, η έφηβη πια   Ραπουνζέλ. Συνεχώς κατέκρινε και ειρωνευόταν τους πάντες και ήταν αντιπαθητική σε όλους, εκτός από τους γονείς της και τους ψεύτικους φίλους της από την καλή κοινωνία .  Μία μέρα παρατηρούσε την

Άννα, την κόρη μιας από τις υπηρέτριες της. Η Άννα ήταν ένα γλυκό και συμπαθητικό κορίτσι με όμορφα και πλούσια ξανθά μαλλιά, όχι μακριά σαν τα δικά της αλλά ιδιαίτερα λαμπερά. Τα μαλλιά αυτά όσο περνούσε ο καιρός άρχισαν να χάνουν τον αρχικό τους όγκο. Η Ραπουνζέλ καταχάρηκε! Μόνο αυτή είχε τέλεια μαλλιά! Τώρα ένιωθε πραγματικά ευτυχισμένη σε σημείο να απομακρύνει ακόμα και τους ψεύτικους φίλους της. Κανείς δεν άντεχε πλέον την εγωιστική συμπεριφορά της.

    Έτσι η Ραπουνζέλ ξεκίνησε να βγαίνει πιο συχνά για να αποκτήσει νέους φίλους. Γρήγορα γνώρισε τον Έκτορα, κληρονόμο μιας μεγάλης περιουσίας την οποία είχε αρχίσει ήδη να κατασπαταλά και η απροθυμία του να δουλέψει τον οδήγησε στο να ψάχνει πλούσιες συντρόφους που θα μπορούσαν να καλύψουν τις οικονομικές του δαπάνες. Η Ραπουνζέλ ήταν ο εύκολος στόχος. Δεν του πήρε πολύ για να της κλέψει την καρδιά.  Έγιναν ζευγάρι και σύντομα είχε πρόσβαση και στη δική της περιουσία. Φυσικά οι γονείς της Ραπουνζέλ αντιλήφθηκαν τα μεγάλα ποσά που έλειπαν από τους λογαριασμούς της και αμέσως τους μπλόκαραν καθώς κατάλαβαν ότι ο Έκτορας την εκμεταλλεύεται οικονομικά. Ο Έκτορας δεν μπορούσε να παραπονεθεί, γι’ αυτό έβρισκε συνεχώς αφορμές να τσακώνεται με τη Ραπουνζέλ. Κύρια αφορμή αποτελούσαν τα υπερβολικά μακριά μαλλιά της. Συνεχώς της ζητούσε να τα κόψει, αλλά η ίδια αρνιόταν κατηγορηματικά. Όσο μάλιστα έβλεπε την Άννα να χάνει αρκετές από τις τρίχες της και μαζί και την ομορφιά της τόσο επέμενε στην απόφασή της να μην κόψει ούτε μία τρίχα απ’ τα μαλλιά της.

    Ένα βράδυ, ο Έκτορας, αφού για άλλη μία φορά είχε τσακωθεί με την Ραπουνζέλ για το ίδιο θέμα, εξοργισμένος την ώρα που εκείνη κοιμόταν πήρε ένα ψαλίδι και της έκοψε τα μαλλιά τόσο πολύ που οι άκρες έφταναν μέχρι τον ώμο της. Τότε έκθαμβος είδε τα ξανθά της μαλλιά να μετατρέπονται σε χρυσάφι. Σε αληθινό χρυσό! Στο μεταξύ, τα μαλλιά της είχαν αρχίσει ήδη να μακραίνουν και μία σκέψη του πέρασε από το μυαλό  Αυτές οι τρίχες θα με κάνουν πλούσιο!.

    Το επόμενο πρωί ο Έκτορας έτρεξε να πουλήσει τον θησαυρό που κρατούσε στα χέρια του. Και τον πούλησε κερδίζοντας ένα ποσό που ούτε καν είχε φανταστεί. Τα μαλλιά ήταν η καλύτερη ποιότητα χρυσού που κυκλοφορούσε στην αγορά. Γύρισε σπίτι κατενθουσιασμένος, αλλά η χαρά του εξαφανίστηκε μόλις αντίκρισε την θυμωμένη Ραπουνζέλ. Ένας άγριος καβγάς ακολούθησε και ο Έκτορας τσαντισμένος την πέταξε βίαια μέσα στο αμάξι του και την οδήγησε σε έναν εγκαταλελειμμένο φάρο όπου την κλείδωσε εκεί ολομόναχη. Δεν είχε αντιληφθεί, όμως την παρουσία της Άννας η οποία είχε παρακολουθήσει όλο τον τσακωμό και τον είχε ακολουθήσει μέχρι εκεί. Στην είσοδο του φάρου υπήρχαν δύο άντρες που φύλαγαν την Ραπουνζέλ για να μην το σκάσει. 

    Στο μεταξύ, η Άννα πήγε στο σπίτι των γονιών της Ραπουνζέλ και τους αφηγήθηκε όλο το περιστατικό. Μαζί και με την συνοδεία δέκα μπράβων έσπευσαν στο εγκαταλελειμμένο φάρο. Ο Έκτορας που ήταν έτοιμος να κόψει για δεύτερη φορά τα μαλλιά της, τα οποία είχαν αποκτήσει κιόλας το αρχικό τους μήκος, είδε από το παράθυρο τους γονείς της και έτρεξε γρήγορα (κάτω) για να τους παραπλανήσει. Ακολούθησε ένας τσακωμός με τον Έκτορα να αρνείται ότι έχει απαγάγει την Ραπουνζέλ και τους γονείς της επιμένουν να μπουν μέσα. Πάνω στον τσακωμό τους δεν μπορούσαν να ακούσουν τη φωνή της κόρης τους από το ψηλότερο παράθυρο του φάρου, έτσι η ίδια μην ξέροντας τι άλλο να κάνει έριξε τα μακριά ξανθά μαλλιά της έξω από το παράθυρο και τα άφησε ελεύθερα να απλωθούν. Η Άννα τα είδε από μακριά και με ένα πλατύ χαμόγελο φώναξε Ραπουνζέλ…!

. Μέσα σε λίγα λεπτά οι μπράβοι την ελευθέρωσαν και ο Έκτορας οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα.

    Το επόμενο διάστημα πέρασε με την Ραπουνζέλ και την Άννα να δένονται όλο και πιο πολύ. Η Άννα δεν της είχε αποκαλύψει ποτέ το πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας που είχε, τον καρκίνο, εξαιτίας του οποίου τις έπεφταν και τα μαλλιά. Είχε προχωρήσει τόσο πολύ που μόνο οι χημειοθεραπείες την κρατούσαν στην ζωή. Το μυστικό της όμως αποκαλύφθηκε όταν αναγκάστηκε να μείνει μια εβδομάδα στο νοσοκομείο.  Όταν έμαθε η Ραπουνζέλ την κατάσταση υγείας της φίλης της αποφάσισε να την επισκεφθεί. Βλέποντας την όμως από μακριά στο κρεβάτι του δωματίου της, πλέον φαλακρή, έπαθε σοκ και δεν είχε το κουράγιο να την πλησιάσει. Η κατάσταση στην οποία βρισκόταν η φίλη της την έκανε να αναθεωρήσει κάποια πράγματα. Αμέσως φρόντισε η Άννα να έχει τους καλύτερους γιατρούς και τακτοποίησε και όλα τα έξοδα της νοσηλείας της.

    Το σημαντικότερο δώρο όμως θα της το πρόσφερε με τα ίδια της τα χέρια την ημέρα που θα έβγαινε η Άννα από το νοσοκομείο. Μετά την απαγωγή της, την Ραπουνζέλ την απασχολούσε έντονα το θέμα των μαλλιών της. Ήξερε ότι θα  μπορούσε να γίνει ζάμπλουτη κόβοντας απλώς τα μαλλιά της, ήξερε όμως επίσης ότι αυτό θα μπορούσε να της δημιουργήσει ακόμα μεγαλύτερα προβλήματα από μία ανεπιτυχή απαγωγή. Έτσι λοιπόν, όταν είδε την Άννα φαλακρή πήρε την μεγάλη απόφαση να συναντήσει την πρώτη νταντά της, η οποία γνώριζε όλα τα μυστικά των βοτάνων. Όταν την συνάντησε η νταντά την αναγνώρισε αμέσως αν και είχε να την δει πάνω από δεκαπέντε χρόνια. Της χάιδεψε τα μαλλιά και η Ραπουνζέλ της είπε μελαγχολικά Αυτά τα μαλλιά που χαϊδεύεις με τόση τρυφερότητα μου δημιούργησαν μεγάλα προβλήματα. Πώς μπορώ να τα κάνω φυσιολογικά;. Η νταντά της εξήγησε πως μόνο ένας τρόπος υπήρχε. Να κόψει τον περίεργο μαϊντανό που είχε φάει η μητέρα της όταν ήταν έγκυος την ίδια, να τον βράσει για λίγα λεπτά και να ρίξει μία κουταλιά ακατέργαστο μέλι. Όταν θα το έπινε θα έχανε το προτέρημα τα μαλλιά να γίνονταν χρυσός και της τόνισε ότι θα έχαναν το λαμπερό χρυσό τους χρώμα. Η Ραπουνζέλ έφτιαξε το ρόφημα και το ήπιε με αποφασιστικότητα. Σε ελάχιστα δευτερόλεπτα τα μαλλιά της απέκτησαν ένα ανοιχτό καστανό χρώμα. Έκοψε μία τούφα για δοκιμή και πράγματι οι τρίχες παρέμειναν ίδιες αλλά τα μαλλιά της όμως εξακολουθούσαν να έχουν το προτέρημα να μακραίνουν γρήγορα.

    Την ημέρα που η Άννα επέστρεψε σπίτι φορούσε ένα μαντίλι στο κεφάλι της. Όταν είδε την φίλη της με καστανά μαλλιά ξαφνιάστηκε. Η Ραπουνζέλ της πρόσφερε μία περούκα από φυσικές τρίχες των μαλλιών της. Μόλις την φόρεσε το πρόσωπό της έλαμψε από χαρά. Η Άννα έγινε καλά και η Ραπουνζέλ έγινε εθελόντρια δίνοντας κάθε μήνα τα μαλλιά της για να γίνουν περούκες για τους καρκινοπαθείς. Και έζησαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα.

    

Η παράσταση

 

Η παράσταση

ΚΑΠΠΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ

 

Είχε μόλις κατέβει από το σπίτι , έτοιμος να πάει στη δουλειά .

Βγαίνοντας από την μικρή γειτονιά πήρε τον ίδιο δρόμο για την κοντινότερη στάση λεωφορείου . Είδε τα ίδια γνωστά πρόσωπα  σκυμμένα στο κινητό τους. Ανακουφίστηκε .Δεν είχε περάσει ακόμη το δικό του

. Ήταν μια  συνηθισμένη καθημερινή σαν όλες τις άλλες , τίποτα το διαφορετικό . Δεν περίμενε να συμβεί κάτι που θα του άλλαζε την διάθεση .

Στο γραφείο επανέλαβε τις ίδιες κινήσεις , το ίδιο ρουτινιασμένο χαμόγελο  ,εκνευρίστηκε . Όταν σχόλασε αποφάσισε να επιστρέψει σπίτι με τα πόδια ώστε να καθαρίσει το μυαλό του , απολαμβάνοντας την τελευταία απογευματινή ώρα. Του άρεσε πολύ το θέατρο έτσι κάθε φορά που γινόταν κάποια παράσταση ήταν από τους πρώτους που θα έκλειναν εισιτήριο . Στην κολώνα είδε μια αφίσα.

Αυτή την Κυριακή  θα είχε πρεμιέρα  μια παράσταση με τίτλο « ιστορία από άλλη εποχή»

Ανυπομονούσε να την δει . Ή να την ζήσει;

 

ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

 

ΜΙΑ ΨΥΧΗ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ

ΧΡΥΣΑ ΚΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

Πριν κάτι χρόνια είχε συμβεί ένα συμβάν που δεν αρέσει σε κανέναν και για κανένα λόγο να μην το αναφέρουμε αλλά εγώ δεν μπορούσα να το κρατάω άλλο μέσα μου. Οπότε αποφάσισα αντί  να μιλήσω σε κάποιον να το γράψω σε βιβλίο ώστε κάποιοι συνάνθρωποι που πιστεύουν σε τέτοια πράγματα να μου δώσουν λίγη συμπαράσταση. Το περασμένο καλοκαίρι είχα πάει στα ξαδέλφια μου στην Αθήνα , είχα πάει για έναν μήνα διακοπές. Η ξαδέλφη μου η Αναστασία η οποία είναι μεγαλύτερη μου και έχει τελειώσει το σχολείο. Ένα βράδυ όπως καθόμασταν στο δωμάτιο της και κοιτούσαμε στα κινητά μας την έβλεπα πολύ σκεφτική την ρώτησα τη είχε και μου απάντησε ότι είχε συμβεί κάτι πολύ τρομακτικό στην πολυκατοικία που δεν μου το είχε πει. Της είπα εάν μπορεί να μου πει τι είχε συμβεί στην αρχή αντιστάθηκε γιατί δεν της άρεσε να μιλάει γι’ αυτό αλλά τελικά μου εξήγησε. Άρχισε ,εν τω μεταξύ εγώ προσπαθούσα να δώσω μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ σε αυτό που θα μου πει. Άρχισε .....

Λοιπόν Χρύσα (Δηλαδή εμένα) -Θα σου πω τι είχε συμβεί εδώ στην πολυκατοικία μας στο δίπλα διαμέρισμα ,από εμάς.-Πριν έναν χρόνο περίπου ...στο δίπλα διαμέρισμα από εμάς έμενε μια γυναίκα η οποία αντιμετώπιζε μια πάρα πολύ βαριά αρρώστια τον ΚΑΡΚΙΝΟ!!!,και άλλα προβλήματα υγείας. Προφανώς όπως είχαν καταλάβει θα πέθαινε γιατί δεν ήταν καθόλου καλά σε σχέση με τον Καρκίνο προσπαθούσε να τον αντιμετωπίσει αλλά μάταιο το ξέρουμε πως είναι δύσκολο να σταματήσεις μια τόσο βαριά αρρώστια ειδικά όταν έρθεις αντιμέτωπη με τον Καρκίνο. Η Αναστασία συνέχισε να μου εξηγεί τη είχε συμβεί, αυτήν τη γυναίκα την έλεγαν Δέσποινα μου είπε -Συνεχίζω Χρύσα μου είπε την Κυρία Δέσποινα την πρόσεχε η μαμά μου είπε η Αναστασία δηλαδή η θεία μου .Η Κυρία Δέσποινα δεν ήξερε τι έλεγε και μερικές φορές τα παράλεγε όπως να της δώσει η θεία μου ναρκωτικά, να την σκοτώσει δεν μπορούσε άλλο δεν άντεχε μέσα της. Δεν ήθελε ποτέ και για κανέναν λόγο να την επισκεφτεί γιατρός. Κάπου εδώ σταμάτησα την ξαδέλφη μου και την ρώτησα γιατί δεν ήθελε γιατρό παραξενεύτηκα. Μου απάντησε δεν ήθελε να κάνει εξετάσεις ,χειρουργεία γιατί ήξερε τη θα συμβεί.

Την άφησα να συνεχίσει η Αναστασία μου είπε ώσπου μια μέρα γυρνούσε από το σχολείο της τηλεφώνησε η μαμάς της Χριστίνα (θεία μου ) και της είπε να μην γυρίσει σπίτι διότι η Κυρία Δέσποινα έπεσε από το 6ο Όροφο από το μπαλκόνι του σπιτιού της δηλαδή ΑΥΤΟΚΤΟΝΗΣΕ. Η ιστορία που μου είπε με εξέπληξε, έμεινα άφωνη με αυτό που άκουσα την ρώτησα -Τόσο λίγο ? και μου είπε:-Θες και συνέχεια ? Της απάντησα ΝΑΙ και περίμενα να συνεχίσει -Η Αναστασία μου είπε ότι αυτή η γυναίκα στοίχειωσε όλη την πολυκατοικία μετά τον θάνατο της .Μετά την αυτοκτονία της συμβαίνουν πολλά περιστατικά .Μια μέρα όπως καθάριζε η θεία μου η Χριστίνα η μαμά της ξαδέλφης μου απέξω από το σημείο που έπεσε και εκεί βρήκε φρικτό θάνατο, ας μην τα πολυλογώ, όταν καθάριζε επειδή φοβόταν μόνη της φώναξε και την διαχειρίστρια της πολυκατοικίας. Όπως καθάριζαν κάποια στιγμή άκουσαν το όνομα Χριστίνα, της μαμάς της ξαδέλφης μου και το άκουσαν και οι δύο και έτρεμαν.) Μια άλλη φορά η μικρή αδελφή της ξαδέλφης μου με την μαμά της έφτιαχναν τα μαλλιά τούς στο δωμάτιο τους. Η ξαδέλφη μου καθόταν με τον μεγαλύτερο αδελφό της στον καναπέ και έβλεπαν τηλεόραση όπως καθόντουσαν άκουσαν κάποια στιγμή μια φωνή σαν να μιλάει  η θεία τους η οποία έμενε στο 7o Όροφο να φωνάζει τη μαμά τους. Η ξαδέλφη μου η Αναστασία και ο ξάδελφος μου ο Χρήστος δηλαδή ο αδελφός της πήγαν και είπαν στη μαμά τους ότι μίλησε η θεία τους. Η μαμά τους ανέβηκε πάνω στον 7ο Όροφο να δει τη την ήθελε την ρώτησε εάν της μίλησε και είπε πως δεν τους μίλησε καθόλου και ξαφνιάστηκε. Δεν είναι μόνο αυτό , όταν θέλεις να πας στο διαμέρισμα σου από το ασανσέρ χωρίς να πατήσεις αριθμό σε πάει μόνο του πάντα στο 6ο Όροφο στο διαμέρισμα της γι’ αυτό ποτέ κανείς δεν πάει από το ασανσέρ και πάνε όλοι από τις σκάλες. Μια άλλη φορά η Αναστασία η ξαδέλφη μου είχε βγει με τους φίλους της και γύρισε βράδυ μου είπε ότι οι φίλοι της την άφησαν απέξω από την πολυκατοικία όταν όμως ανέβαινε από της σκάλες είδε μια σκιά και τρόμαξε ,αλλά έλεγε από μέσα της ότι είναι απλά η φαντασία της ,συνέχισε και κοίταγε μόνο μπροστά της και ξαφνικά άκουσε να της λέει κάποιος ΓΕΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ.... τότε τρομοκρατήθηκε,  έτρεξε γρήγορα μπήκε σπίτι της και φώναζε την μαμά της και της είπε γιατί είναι τόσο φοβισμένη και τρέμει και είπε πως είχε δει μια σκιά να την κοιτάζει και μέσα στην σκοτεινιά κάποιος της είπε ( ΓΕΙΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ) από τότες σπίτι της γυρνάει νωρίς το βράδυ αλλά το παράξενο είναι πώς συνεχίζουν να συμβαίνουν πράγματα  στην πολυκατοικία αλλά ΟΧΙ πολλά .

Αλλά αυτό δεν θα το ξεχάσει ποτέ κανείς για την γυναίκα πού στοίχειωσε την πολυκατοικία για τα διάφορα που γινόντουσαν για μια τόσο βαριά αρρώστια που δύσκολα την περνά κανείς ,πάρα πολύ δύσκολα ,εκτός ότι οι άνθρωποι την φοβόντουσαν έκλαιγαν και την λυπόντουσαν που έφυγε από την ζωή με καρκίνο και πολλά άλλα προβλήματα .Η φωνή της, όπως όλες οι φωνές των καρκινοπαθών θα στοιχειώνει για πάντα την πολυκατοικία γιατί τόσες αθώες βασανισμένες ψυχές χάνονται.

 

 

 

Πέμπτη 3 Μαρτίου 2022

ΑΠΟΚΡΙΕΣ ΕΘΙΜΑ - Χατζή Γεωργία

 

Ο παππούς μου Ευθύμιος Βλάχος για την Τσικνοπέμπτη μου είπε:

Μια εβδομάδα νωρίτερα από την Τσικνοπέμπτη έσφαζαν το γουρούνι.  Είναι κινητή γιορτή. Άρα για μας οι αποκριές ξεκινούσαν μια Πέμπτη πριν την Τσικνοπέμπτη που τότε η κύρια ερώτηση ήταν  " πότε σκοτώνουμε το γουρούνι; " .

 Τα γουρούνια τα μεγαλώναμε μόνοι μας . Νύχτα το πρωί ξύπναγε ένας από τους δυο γονείς για να γεμίσει νερό ένα μεγάλο καζάνι.  Αφού έβραζε το νερό ήταν έτοιμο να βάλουμε μέσα το γουρούνι και να μαδήσουμε το δέρμα του . Αργότερα μαζεύονταν τέσσερις - πέντε για να το σφάξουν. 

 Βάζαμε το πτώμα του πάνω σε μια πόρτα και την τοποθετούσαμε μαζί με το γουρούνι σε ένα κορμό για να σηκωθεί ψηλά. Έπειτα παίρναμε με ένα κανάτι το βραστό νερό και το ρίχναμε πάνω στο ζώο και αρχίζαμε να το μαδάμε . Έφευγε το τρίχωμά του . Μετά,  καθαρίζαμε το πτώμα από τα περιττά,  τα εντόσθια και τα έντερα για να τα φάμε.  Την ημέρα αυτή πολλά παιδιά δεν πήγαιναν σχολείο.  Περιμέναμε για να πάρουμε την ουροδόχο κύστη για να την φουσκώσουμε και να την φτιάξουμε μπάλα για να παίξουμε για μερικές μέρες. 

 Ο σφάχτης των γουρουνιών έβαζε το δάχτυλό του στο αίμα και σταύρωνε τα παιδιά στο πρόσωπο ( μέτωπο , μάγουλα,  πηγούνι ). Εμείς το κρατούσαμε μέχρι την άλλη μέρα και το επόμενο πρωί νιβόμασταν .

Την Παρασκευή και μερικές φορές το Σάββατο το γουρούνι έμενε κρεμασμένο και το Σάββατο απόγευμα ή την Κυριακή το έπαιρνε ο στάχτης, το έκοβε κομμάτια τα οποία τα βάζαμε στο κοφίνι και τους πρόσθετε αλάτι με την χούφτα.  Και αφού ήταν στο αλάτι μέχρι την Τσικνοπέμπτη άρχιζε η βράση και η Τσίκνα , εξ ου και το όνομα της μέρας " Τσικνοπέμπτη " .

Την άλλη μέρα αφού κρύωνε από την βράση και την Τσίκνα η νοικοκυρά του σπιτιού το έβαζε στα σταμνιά και έριχνε το λίπος του μέσα στο σταμνί με το γουρούνι μέχρι να το καλύψει.  Τότε ήταν σίγουρη πως μπορούσε να το βρει όλη την χρονιά δίχως να έχει χαλάσει εκτός ψυγείου. 

 

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Η ζωή μέσα στην οικογένεια

 Η ζωή μέσα στην οικογένεια

                                    Τα περισσότερα παιδιά στον κόσμο έχουν την ευτυχία να ζουν μέσα σε μία οικογένεια και να απολαμβάνουν κάποιες πολύ εκπληκτικές στιγμές μέσα σε αυτήν. Φυσικά, όπως συμβαίνει με όλα τα ωραία πράγματα σε αυτήν τη ζωή δυστυχώς, δεν είναι κάτι που ισχύει για όλα τα παιδιά του πλανήτη μας. Δεν είναι λίγα εκείνα τα οποία οι φυσικοί γονείς τους τα εγκαταλείπουν, πολλές φορές μάλιστα από τη στιγμή που τα παιδιά αυτά θα γεννηθούν. Τα παρατάνε στην τύχη τους χωρίς να τους ενδιαφέρει για το τι θα απογίνουν εκείνα και για το πού θα καταλήξουν. Και εννοείται πως δε σταματάνε μόνο εκεί τα προβλήματα. Πολλά άλλα παιδιά ζουν μέσα σε οικογένειες, οι οποίες ωστόσο αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα. Έτσι λοιπόν παραμελούνται, πεινάνε και αρκετές φορές κακοποιούνται. Στη χώρα μας υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις παιδιών, τα οποία αναζητούν καταφύγιο σε οργανισμούς όπως π. χ το «Χαμόγελο του Παιδιού».

            Τα παιδιά αυτά στερούνται εκτός από τα απαραίτητα για τη ζωή τους και την ανάπτυξή τους και αυτές τις μαγικές και σπάνιες στιγμές ευτυχίας που, κατά τη γνώμη μου, μόνο μία πραγματική οικογένεια προσφέρει. Σε μία τέτοια οικογένεια τις βάσεις βάζουν σωστοί γονείς που ασχολούνται ολόψυχα με τα παιδιά τους και τους αφιερώνουν χρόνο παίζοντας παιχνίδια και συζητώντας τα όλα μαζί τους. Προσοχή όμως! Άλλο σωστός γονιός και άλλος εκείνος που καλομαθαίνει τα παιδιά του και τους κάνει όλα τα χατίρια του. Πολλές φορές ένας τέτοιος γονιός τους κάνει το ίδιο κακό με εκείνον που είναι αδιάφορος και τα παραμελεί.

 

                        Κωνσταντίνα – Ιωάννα Καράπαπα – Α΄ Γυμνασίου