Μια φορά κι ένας καιρό ήταν ένας γέρος και μια γριά. που ήτανε πολύ φτωχοί και δεν είχανε να φάνε.
Το μόνο που τους είχε απομείνει ήταν ... ένα κουκί.
Τι να κάνει λοιπόν κι ο γέρος, παίρνει το κουκί μια μέρα και πάει να φυτέψει στο χωράφι του. Το φύτεψε λοιπόν και γύρισε πίσω στο σπίτι του.
Το επόμενο πρωί όμως, άλλαξε γνώμη και πήγε πίσω στο χωράφι του, για να ψάξει να βρει το κουκί. Κοιτάει από 'δω, κοιτάει από 'κει, πουθενά το κουκί...
Ακούει τότε μια φωνή, που του έλεγε:"Ψάχνεις το κουκί που έθαψες;" "Ναι" λέει εκείνος και η φωνή του απαντάει:" Γύρνα πίσω σου και θα το δεις!" Γυρνάει κι ογέρος και τι να δει... το κούκι ήταν η φωνή που του μιλούσε.
"Πάρε, του λέει αυτό το μαγικό τραπεζάκι και τράβα σπίτι σου και κάθε φορά που πεινάς, θα λες στο τραπεζάκι:" Δώσε μας να φάμε", κι εκείνο θα σου δίνει πολλά φαγητά. Όταν χορτάσεις όμως να του πεις: "Κράτα και για σένα"
Στη μέση της διαδρομής, ο γέρος πείνασε και σταμάτησε στην άκρη του δρόμου. Φώναξε τότε το τραπεζάκι κι αυτό γέμισε φαγητά. Έφαγε ο γέρος, γέμισε η κοιλιά του κι όταν χόρτασε, είπε στο τραπεζάκι να κρατήσει και γι' αυτό. Πάει μετά στο σπίτι, τον βλέπει η γρια του, της λέει την ιστορία του και φωνάζει τότε το τραπεζάκι κι αυτό γέμισε φαγητά. Έφαγε η γρια, γέμισε η κοιλιά της κι όταν χόρτασε, είπε στο τραπεζάκι να κρατήσει και γι' αυτό.
"Να πας στον χρυσοχόοο, να το χρυσώσεις", του λέει η γριά. Παίρνει ο γέρος το τραπεζάκι πάει στο χρυσοχόο και του λέει την ιστορία. Εκείνος όμως, πονηρός καθώς ήταν του δίνει ένα άλλο τραπεζάκι. Πάει ο γέρος σπίτι, τίποτα το τραπεζάκι... Ο γέρος θύμωσε και πήγε βρήκε το κουκί και του είπε την ιστορία του. Θύμωσε κι εκείνο με τη σειρά του και είπανε να τιμωρήσουν το χρυσοχόο.
Του δίνει λοιπόν έναν κόπονο και του λέει, πως όταν θέλει να δείρει κάποιον να λέει: "Κόπανε ξεκίνα!" κι όταν θέλει να σταματήσει, να του λέει "Κράτα και για σένα".
Πάει ο γέρος σπίτι του και πέφτει να κοιμηθεί, βλέπει η γρια τον κόπανε και επειδή νόμιζε ότι θα έδινε φαγητό και επειδή πεινούσε του λέει: "Κόπανε ξεκίνα". Αρχίζει εκείνος στα σκαμπίλια τη γρια. Ευτυχώς κάποια στιγμή ξύπνησε ο γέρος απ' το σαματά και του λέει: "Κράτα και για σένα" κι έτσι σταμάτησε ο κόπανος.
Το επόμενο πρωί, παίρνει ο γέρος τον κόπανο και πάει στο χρυσοχόο να του ζητήσει το τραπεζάκι... Εκείνος όμως έκανε ότι δεν καταλάβαινε! Θυμώνει τότε ο γέρος και λέει στον κόπανο: "Κόπανε ξεκίνα". Αρχίζει εκείνος τα σκαμπίλια το χρυσοχόοο κι εκείνος φώναζε και ζητούσε να σταματήσει. Τότε ο γέρος του είπε πως αν δεν του δώσει το τραπεζάκι του, θα συνεχίσει να τρώει ξύλο.
Ο χρυσοχόος κατάλαβε ότι ο γέρος δεν αστιεύοτανε και γι΄αυτό του δώσε το τραπεζάκι κι έτσι ο γέρος είπε: "Κράτα και για σένα" κι έτσι σταμάτησε ο κόπανος να τον χτυπάει κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Το μόνο που τους είχε απομείνει ήταν ... ένα κουκί.
Τι να κάνει λοιπόν κι ο γέρος, παίρνει το κουκί μια μέρα και πάει να φυτέψει στο χωράφι του. Το φύτεψε λοιπόν και γύρισε πίσω στο σπίτι του.
Το επόμενο πρωί όμως, άλλαξε γνώμη και πήγε πίσω στο χωράφι του, για να ψάξει να βρει το κουκί. Κοιτάει από 'δω, κοιτάει από 'κει, πουθενά το κουκί...
Ακούει τότε μια φωνή, που του έλεγε:"Ψάχνεις το κουκί που έθαψες;" "Ναι" λέει εκείνος και η φωνή του απαντάει:" Γύρνα πίσω σου και θα το δεις!" Γυρνάει κι ογέρος και τι να δει... το κούκι ήταν η φωνή που του μιλούσε.
"Πάρε, του λέει αυτό το μαγικό τραπεζάκι και τράβα σπίτι σου και κάθε φορά που πεινάς, θα λες στο τραπεζάκι:" Δώσε μας να φάμε", κι εκείνο θα σου δίνει πολλά φαγητά. Όταν χορτάσεις όμως να του πεις: "Κράτα και για σένα"
Στη μέση της διαδρομής, ο γέρος πείνασε και σταμάτησε στην άκρη του δρόμου. Φώναξε τότε το τραπεζάκι κι αυτό γέμισε φαγητά. Έφαγε ο γέρος, γέμισε η κοιλιά του κι όταν χόρτασε, είπε στο τραπεζάκι να κρατήσει και γι' αυτό. Πάει μετά στο σπίτι, τον βλέπει η γρια του, της λέει την ιστορία του και φωνάζει τότε το τραπεζάκι κι αυτό γέμισε φαγητά. Έφαγε η γρια, γέμισε η κοιλιά της κι όταν χόρτασε, είπε στο τραπεζάκι να κρατήσει και γι' αυτό.
"Να πας στον χρυσοχόοο, να το χρυσώσεις", του λέει η γριά. Παίρνει ο γέρος το τραπεζάκι πάει στο χρυσοχόο και του λέει την ιστορία. Εκείνος όμως, πονηρός καθώς ήταν του δίνει ένα άλλο τραπεζάκι. Πάει ο γέρος σπίτι, τίποτα το τραπεζάκι... Ο γέρος θύμωσε και πήγε βρήκε το κουκί και του είπε την ιστορία του. Θύμωσε κι εκείνο με τη σειρά του και είπανε να τιμωρήσουν το χρυσοχόο.
Του δίνει λοιπόν έναν κόπονο και του λέει, πως όταν θέλει να δείρει κάποιον να λέει: "Κόπανε ξεκίνα!" κι όταν θέλει να σταματήσει, να του λέει "Κράτα και για σένα".
Πάει ο γέρος σπίτι του και πέφτει να κοιμηθεί, βλέπει η γρια τον κόπανε και επειδή νόμιζε ότι θα έδινε φαγητό και επειδή πεινούσε του λέει: "Κόπανε ξεκίνα". Αρχίζει εκείνος στα σκαμπίλια τη γρια. Ευτυχώς κάποια στιγμή ξύπνησε ο γέρος απ' το σαματά και του λέει: "Κράτα και για σένα" κι έτσι σταμάτησε ο κόπανος.
Το επόμενο πρωί, παίρνει ο γέρος τον κόπανο και πάει στο χρυσοχόο να του ζητήσει το τραπεζάκι... Εκείνος όμως έκανε ότι δεν καταλάβαινε! Θυμώνει τότε ο γέρος και λέει στον κόπανο: "Κόπανε ξεκίνα". Αρχίζει εκείνος τα σκαμπίλια το χρυσοχόοο κι εκείνος φώναζε και ζητούσε να σταματήσει. Τότε ο γέρος του είπε πως αν δεν του δώσει το τραπεζάκι του, θα συνεχίσει να τρώει ξύλο.
Ο χρυσοχόος κατάλαβε ότι ο γέρος δεν αστιεύοτανε και γι΄αυτό του δώσε το τραπεζάκι κι έτσι ο γέρος είπε: "Κράτα και για σένα" κι έτσι σταμάτησε ο κόπανος να τον χτυπάει κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...
Γιάννης Σγουροβασιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου